Das ist ein Teil, was mir wirklich g r o ß e Freude macht! Mit zierlichen Außenmaßen , maximal 20 cm Durchmesser außen- innen etwa 18 cm , einer Außenhöhe von 15 cm, farblich und von der Form her ein Schmuckstück in einer kleinen Küche und mit sehr guter Isolierung nach außen hin stellt dieser Reiskocher auf bedienfreundliche Art ein sehr gutes Ergebnis für Liebhaber von Reisbeilagen dar. Begonnen habe ich mit Beutelreis , ich hatte einfach nichts anderes da, den ich natürlich heraus nahm, das Ergebnis war für meine Begriffe sehr gut beim Verwenden von 1 Teil auf 1,5 Teile Wasser. Für mich waren dann aber doch die Körner noch etwas zu klein, obwohl sie gar durch sind und auch schmecken- man ist ja erst mal den pappigen , größeren Reis aus dem Wassertopf gewöhnt und ich würde wahrscheinlich den gesamten Beutelinhalt ( 125 g Trocknreis ) verzehrt haben, von dem wir früher ( Wasserkochverfahren ) immer zu Zweit satt wurden- das wollte ich n i c h t ! Daher der zweite Versuch - erst einmal das Verhältnis 1:2 , der Reis, inzwischen Bioprodukt( nicht Arsen belastet-) von einem Drogeriemarkt, quoll sehr schön auf, es brannte nichts an, leichtes Ansetzen behob ich n i c h t mit dem dazu geliefertem Reislöffel aus Plastik sondern mit einem Teigschaber mit Stiel aus Weichplastik, weil ich die - von anderen Käufern erwähnte, empfindliche Beschichtung des herausnehmbaren Aluminium- Innentopfes nicht mutwillig ankratzen wollte. . Das Ergebnis des Quell-und Warmhaltevorganges war toll, die Körner hatten eine schöne Form, locker, pappten kaum aneinander, bei Salz würde man den Begriff "rieselfähig" verwenden- also prima. Nun interessierte mich natürlich, wie sich der Reis bei 1:3 verhält und wie der Topf damit klar(stein) kommt! Ich persönlich nehme einfach eine Tasse ( 150 g ) voll Reis, der Messbecher ist mir zu klein, sicher aber richtiges Maß für eine Mahlzeit einer einzigen Person sowie die gleiche Tasse, um das prozentual richtige Wassermaß zu haben. Mein nächster Versuch war folgender: Als der Reis 1:2 fertig war-wie gesagt-tolles Ergebnis-wartete ich einen Augenblick, bis sich die Cook-Taste ( BI - .Metall - Streifen-? ) wieder herunter drücken ließ und schüttete eine dritte Tasse heißes Wasser nach. Auch das nahm der Reis auf, es gluckste nichts, es spritzte nichts, das Wasser verzog sich in dem an sich fertigen, bissfestem Reis, dieser wurde noch fülliger, behielt die Konsistenz ansonsten , pappte kaum an und diese Variante gefällt m i r persönlich am besten. Im Kochtopf war bei mir das Verhältnis auch immer 1:3 Vielleicht sind Reisprofis nun erschüttert aber ich möchte wenig Kalorien für vollen Magen- also mehr oder weniger auch ab- und nicht zunehmen. Die weiteren Versuche: Ich schüttete gleich drei Tassen Wasser zu der einen Tasse Reis, der Prozess verlängert sich natürlich und dann kann es passieren, dass es nicht nur aus dem Abzugsloch des Deckels dampft sondern auch Spritzer von angereichertem Reiswasser mit entweichen und entsprechend , weiße Ablagerungen am Deckel und am Topf- Rand entstehen , das verschmutzt den Außenring des Innentopfes. Das passiert ansonsten überhaupt nicht.! Daher bleibe ich bei der vordem ausprobierten Variante. Dennoch war jedes Reisergebnis zum Schluss, nach dem Warm- Halten für mich und allgemein wieder absolut in Ordnung, unvergleichlich besser als in Wasser gekochter Reis. Der Geschmack ist köstlich- auch ungesalzen-, diese Bissfestigkeit des gedämpften Reises wie eben auch in einer entsprechenden Gaststätte, man fühlt sich richtig verwöhnt und versteht nun, dass de Reis in bestimmten Ländern auch einfach zwischen die Stäbchen genommen werden kann Der Innentopf lässt sich nach der Wärmephase leicht vom Reis trennen, die unteren Körner sind bei jeder Art der Wassermenge l e i c h t angesetzt, doch habe ich die Erfahrung gemacht, dass sich das , wenn man nicht sofort entnimmt, im Stück prima ablöst, als würde der Dampf sich noch einmal darunter setzen. Der Topf selber ist ebenfalls ein Leichtgewicht, wird außen kaum richtig heiß, was sich bei beim Vergleich des Innen-und Außenmaßes verstehen lässt, nur etwas warm und ich kann diesen Topf einem Ein- bis Zwei-Personenhaushalt empfehlen. Er ist für Singles optimal, für Paare müsste man dann die Reisportion erhöhen, ich denke, 200 Trockenreis, je nach Appetit, und die 1 1/2 bis doppelte Menge Wasser lassen zwei Personen diesen Kocher gut nutzen. Der Topf kann bis zu zwei Drittel an Gesamtfüllung verkraften, das bringt er sicher auch mit 200 g Trockenreis, wir haben 150 g schon ausprobiert und es war noch genügend Platz genug nach oben.... Was ich bei meinen Versuchen nicht beachtet und daher bisher noch nicht berücksichtigt habe, war die Zeit bis zur Gar Reife. Zum Schluss sei noch der moderate Preis bei lobenswertem Design und Gebrauchswert erwähnt. Einzige Angst bei mir- die Beschichtung, das wird die Zeit ergeben.... vielleicht melde ich mich dazu irgendwann noch einmal mit den Langzeiterfahrungen. Vielleicht gibt es sogar Einsätze zu kaufen, doch das ist erst einmal unwesentlich für mich. Nach dem heutigen Probieren scheínt es eine Möglichkeit zu geben, das "Ansetzen" zu verhindern. Ich habe zuerst das Wasser-2 Teile und etwas später erst den Reis- 1 Teil dazu gegeben, , somit rieselte er ein und lag nur locker auf der Bodenfläche, dadurch hatte ich in Folge k e i n e n angesetzten Reis mehr, die Bodenfläche war feucht aber sauber, also reisfrei. Vielleicht war es das....Dann gäbe es auch keine Kratzer im Topf, wäre doch toll!!!
Dit is een onderdeel waar ik echt van geniet! Met delicate buitenafmetingen, maximaal 20 cm diameter buiten en circa 18 cm binnen, een buitenhoogte van 15 cm, een pareltje qua kleur en vorm in een kleine keuken en met zeer goede isolatie naar buiten toe, deze gebruiksvriendelijke rijstkoker is een hele goede Resultaat voor liefhebbers van rijstbijgerechten Ik ben begonnen met rijstzakjes, had alleen niets anders bij me, die heb ik er natuurlijk uit gehaald, het resultaat was naar mijn mening erg goed met 1 deel tot 1,5 delen water. Voor mij waren de korrels nog iets te klein, hoewel ze gaar zijn en goed smaken - je bent gewend aan de plakkerige, grotere rijst uit de waterpot en ik zou waarschijnlijk de hele inhoud van de zak hebben opgegeten (125 g droge rijst ), waar we vroeger (kokend water) altijd genoeg van kregen voor twee - dat wilde ik niet! Vandaar de tweede poging - allereerst de verhouding 1:2, de rijst, nu een biologisch product (niet verontreinigd met arseen) uit een drogisterij, zwol heel mooi op, niets verbrandde, ik kon het niet repareren met de plastic rijstlepel dat zat erbij maar met een spatel met een zacht plastic handvat, want ik wilde geen krassen maken op de gevoelige coating van de verwijderbare aluminium binnenpot - genoemd door andere kopers. . Het resultaat van het zwel- en opwarmproces was geweldig, de korrels hadden een mooie vorm, los, nauwelijks aan elkaar geplakt, met zout zou je de term "vrij stromend" gebruiken - zo geweldig. Nu was ik natuurlijk geïnteresseerd in hoe de rijst zich gedraagt bij 1:3 en hoe de pot het aankan! Persoonlijk neem ik gewoon een kopje (150 g) rijst, de maatbeker is te klein voor mij, maar het is zeker de juiste maat voor een maaltijd voor één persoon en dezelfde kop om het juiste percentage water te hebben. Mijn volgende poging was als volgt: Toen de rijst 1:2 klaar was -zoals ik al zei-geweldig resultaat- heb ik even gewacht tot de kookknop (BI -.Metal - Stripes-?) weer ingedrukt kon worden en een derde ingeschonken daarna een kop heet water. De rijst nam dat ook op, niets borrelde, niets spetterde, het water verdween in de afgewerkte, al dente rijst, die nog voller werd, verder de consistentie behield, nauwelijks plakte en deze variant vind ik persoonlijk het lekkerst. In de pan was de verhouding voor mij altijd 1: 3. Misschien zijn rijstprofessionals nu geschokt, maar ik wil minder calorieën voor een volle maag - d.w.z. min of meer afvallen en niet aankomen. De andere experimenten: ik heb meteen drie kopjes water in de ene kop rijst gegoten, het proces wordt natuurlijk verlengd en dan kan het gebeuren dat er niet alleen stoom uit het ontluchtingsgat in het deksel komt, maar ook spatten verrijkte rijst water ontsnapt en daardoor witte aanslag op het deksel en op de rand van de pot, die de buitenste ring van de binnenpot vervuilt. Anders gebeurt het helemaal niet! Daarom blijf ik bij de eerder geprobeerde optie. Desalniettemin was elk rijstresultaat aan het einde absoluut goed, nadat het voor mij warm was gehouden en in het algemeen onvergelijkbaar beter dan rijst gekookt in water. De smaak is heerlijk - zelfs ongezouten - de al dente van de gestoomde rijst net als in een overeenkomstig restaurant, je voelt je echt verwend en snapt nu dat in bepaalde landen de rijst ook gewoon tussen de stokjes kan worden genomen De binnenpot slijt apart gemakkelijk uit de rijst tijdens de warme fase, de onderste korrels zijn enigszins gehecht aan elke soort hoeveelheid water, maar ik heb gemerkt dat als je het niet onmiddellijk verwijdert, het er heel uit komt, alsof de stoom bezinkt er weer onder. De pot zelf is ook licht van gewicht, wordt aan de buitenkant nauwelijks echt warm, wat te begrijpen is als je de binnen- en buitenafmetingen vergelijkt, alleen een beetje warm en ik kan deze pot aanbevelen aan een een- tot tweepersoonshuishouden. Het is ideaal voor alleenstaanden, voor koppels zou je het rijstgedeelte moeten verhogen, ik denk 200 droge rijst, afhankelijk van je eetlust, en de 1 1/2 om de hoeveelheid water te verdubbelen, zodat twee mensen dit fornuis goed kunnen gebruiken. De pot kan tot tweederde van de totale vulling aan, wat hij zeker zal brengen met 200 g droge rijst, we hebben al 150 g geprobeerd en er was nog genoeg ruimte aan de bovenkant.... Die ik niet nam waarmee ik rekening hield in mijn experimenten en dus tot nu toe nog geen rekening hield met de tijd tot volle rijpheid. Ten slotte moet de matige prijs met een lovenswaardig ontwerp en praktische waarde worden genoemd. Mijn enige angst is de coating, de tijd zal het leren... misschien kom ik ooit bij je terug met de langetermijnervaringen. Misschien kun je zelfs inserts kopen, maar dat is in eerste instantie niet belangrijk voor mij. Na het testen van vandaag lijkt het erop dat er een manier is om het "plakken" te voorkomen. Ik heb eerst de 2 delen water toegevoegd en even later de 1 deel rijst, zodat het naar binnen druppelde en alleen losjes op het vloeroppervlak lag, dus ik had geen rijst meer die vast zat, het vloeroppervlak was vochtig maar schoon, reis dus vrij. Misschien was dat het... Dan zouden er geen krassen in de pot komen, dat zou geweldig zijn!!!